Veel muzikanten krijgen de ultieme kick van grote podia, met een uitzinnig publiek. Andere artiesten vinden het serene van theaters het hoogst haalbare. Natuurlijk zijn dat prachtige dingen om te doen, echter de volmaakte muzikale interactie merk ik het meest bij achtergrondmuziek met kleine combinaties. Doordat het vaak uit het hoofd gaat, en je niet teveel bezig bent met “performance” (altijd wel een beetje natuurlijk), kan je hele hersenpan zich concentreren op de interactie met de mede muzikant(en). En als die muzikanten dan zo talentvol zijn als bv Joost van der Beek dan is het turbo genieten. Op een bepaalde manier veel mooier dan alle publieke aandacht die je op grote podia of kleine theaters krijgt.