Nieuwe Basgitaar

Wat is er heerlijker voor een bevlogen basgitarist dan een nieuwe bas? Gister was weer een topdag, want toen kwam mijn nieuwste aanwinst binnen. Sinds April 2008 speel ik op een 4-snarige Fender jazzbass re-issue 1962. Een heerlijke bas, waarmee ik een 2-de jeugd op de basgitaar beleefde. Hoewel deze bas de hemel op aarde is en blijft, waren er wel wat dingen die ik structureel miste aan die bas. Voornamelijk de 5-de snaar met z’n voor bassisten onmisbare heerlijk lage D. (Natuurlijk ook een C en B, en inderdaad ook een C# en D#, maar vooral de D is magisch). Mijn oog was reeds enkele jaren geleden al gevallen op de 5-snarige Fender jazzbass Marcus Miller Signature, door “kenners” als de meest jazzy 5-snarige Fender omschreven. Marcus Miller schreef zelf: Als Fender in de ’70 jaren een 5 snarige bas hadden gebouwd was dit hem geworden. (http://www.marcusmiller.com/special_mm5.html). Het lijkt er na 1 dag spelen op, dat dit de basgitaar van mijn leven wordt, althans voor de komende jaren. Vanavond eerste optreden, ik ben heel benieuwd.