De stageband leeft een leven in de schaduw van de publiciteit. Dat is geen bewuste keus, dat is een lot. Het lot van goede jazzmuziek. Er is domweg nauwelijks publiek. Dat ligt voor een deel aan de orkesten en bands zelf, en deels aan het feit dat veel mensen gewoon de kwaliteit, passie en vakmanschap niet zien en dus waarderen. Daarom organiseren we zelf optredens, en hebben we een financieel wankel bestaan. Daar krijgen de leden wel veel voor terug. Op niveau jazzmuziek maken, wekelijks met je bakkus in de noten en af en toe waardering door een mooie recensie. Dit keer van Eddy Determeyer die, zoals ik weet uit ervaring, echt niet altijd positief schrijft. Lees zijn recensie maar eens op: “Draai Om Je Oren“.