De Big Band is het symphony orkest van de jazz. De prachtigste muziek is geschreven voor deze bezetting. Net zoals bij een symphony orkest is er een duidelijke reden voor de samenstelling. Het koper maakt het mogelijk om de meest complexe harmonie op een swingende manier te spelen. De virtuositeit van het hout zorgt voor flitsende en interessante melodieën. Net als het symphony orkest in klassieke muziek kent het big band idioom verschillende fases, en natuurlijk is onze geschiedenis jonger, er is wel steeds een ontwikkeling te zien.
Het zoeken naar nieuwe wegen in de muziek is onlosmakelijk verbonden met het maken van muziek. De pioniers van de Big Band muziek, spelen liever niet de al bestaande arrangementen van 20 of 40 jaar geleden. Hoewel die ook te gek zijn, voldoen ze niet aan het wezen van kunst, namelijk creëren, nieuwe wegen zoeken, meegaan met je tijd.
Dat pionieren is natuurlijk niet alleen weggelegd voor de crème de la crème van ons vakgebied. En ook niet voor de op het oog meest innovatieve types. En laat je als pionier niet ontmoedigen door zure recensenten, die juist door hun uitgesproken visie zeer conservatief zijn. Of door ijdele programmeurs, die denken dat ze door een in hun ogen verrassende programmering ook een beetje kunstenaar zijn. (not)
Met name in de jazz, moet je op alle niveaus pionieren. Het avontuur zoeken, durven andere wegen in te slaan. Niet omdat dat persé succes oplevert, integendeel. Gewoon omdat dat leuk is, omdat dat een deel van de geluksbeleving is die muziek geeft. Het vinden van nieuwe sounds, onverwachte schoonheid, verrassende nieuwe vergezichten. Resultaten die je trots maken, omdat ze iets nieuws brengen.
Punk’n Jazz Orchestra heeft dat goed begrepen. Zij bewandelen de weg van vernieuwing aan de hand van de talentvolle arrangeur bandleider Steven Sluiter. De laatste jaren hebben zij een nieuwe afslag gevonden in de Big Band Jazz. Door niet voor de hand liggende popstukken te arrangeren speciaal voor dit orkest heeft Steven een nieuwe sound gevonden die zijn bestaansrecht verdient. En daar gaat het om. Vraag jezelf steeds: Is datgene wat we doen de moeite waard? Het vele repeteren is leuk voor de muzikanten, maar als er dan aan het eind van dat traject een CD ligt, die echt iets toevoegt aan het enorme al bestaande jazz idioom, dan geeft dat die Big Band en CD bestaansrecht. Er is een steen verplaatst, de rivier heeft zijn stroom moeten aanpassen. Wat een geluk.
17 maart CD presentatie EM. Echt de moeite waard.