Cultureel ondernemen in Noord Nederland vraagt het nodige van je. Niet alleen moet je je instrumenten goed kunnen bespelen, een basis behoefte (uiteraard). Je moet breed zijn in wat je doet. Alleen met spelen je boterham verdienen is moeilijk. En gelukkig maar, want dat heeft mij verplicht me verder te ontwikkelen in het schrijven en arrangeren van muziek. Dat past ook mooi naast elkaar, en arrangeren versterkt mijn instrument beheersing en vice versa. Echter er komt nog meer bij kijken. Door de goede communicatie kanalen van de laatste jaren, met name door de social media, voel ik mij verplicht om alles wat ik doe op een goede manier te communiceren met de buitenwereld. Zoals ieder bedrijf dat graag wil. Maar een culturele eenmans zaak heeft minder grote marges dan de gemiddelde onderneming, to say the least. Dus waar een onderneming mensen kan inhuren om op marketing en presentatie gebied zo professioneel mogelijk over te komen, moet een culturele eenmans zaak zoals ik die ben, in principe alles zelf doen. Daarom mix ik, maak ik video’s, websites en als het moet zelfs posters. Niet omdat ik geen respect heb voor professionals op dat gebied, integendeel. Omdat dat gewoon niet in de winstmarge zit helaas. Zo heb ik deze week een poster gemaakt voor de aankomende paastoer van de Stageband. Niet omdat ik het goed kan, of omdat ik het leuk vind. Maar omdat het zo moet. Ik vind hem wel mooi geworden. Dat dan weer wel.