Op naar volgend jaar.

Het lijkt erop dat het concept van verstilde en contemplatieve jazzmuziek tijdens de Paasdagen aanslaat. In een ambitieus plan 2 jaar geleden bedacht door op zoek te gaan naar een nieuwe jazzvorm waar we publiek bij kunnen betrekken. Jazzmuziek in een concertsetting, in het theater.

Ambitieus omdat het heel erg moeilijk is publiek te vinden voor jazzmuziek. Hoewel er best nog veel jazz wordt gespeeld in kroegen tijdens festivals en ook als achtergondmuziek, lijkt het erop dat jazzmuziek om naar te luisteren voor veel muziekliefhebbers soms een brug te ver is. Immers de bovengenoemde live performance situaties zijn allen entourages waar het publiek gewoon met elkaar kan blijven praten en een biertje of iets anders drinkt.

Op zichzelf is dat natuurlijk helemaal dikke prima, en dat moet vooral ook zo blijven. Jazzmuziek is niet alleen onderhoudend, maar ook swingend en gezellig en daarom prima voor in de kroeg, festival of receptie. Verder is jazzmuziek beter dan popmuziek in staat om op de achtergrond te opereren. Jazzmuziek is veel vrolijker en swingender dan klassieke muziek.

Toch denken wij dat jazzmuziek veel meer is dan gezellige swingende achtergrondmuziek. Jazzmuziek is het perfecte podium voor talentvolle muzikanten om te excelleren. Om de geniale instrumentbeheersing te etaleren. Om mensen te raken met de perfecte toon, de mooiste noten en de ultieme vrijheid. Om een symbiose tussen publiek en orkest te laten ontstaan waarin ontroering en zelfs troost plaatsvindt.

Om die samensmelting tussen publiek en orkest te bereiken is het belangrijk de voorwaarden te laten kloppen. De belangrijkste voorwaarde is natuurlijk een mooi stuk. Een werk dat ontroering en diepgang in zich heeft. Een compositie die een verhaal verteld en de toeschouwer meeneemt in dat verhaal. Een stuk dat ook de muzikanten uitdaagt alles uit zichzelf te halen, technisch maar vooral ook muzikaal. Vrijheid en improvisatie is belangrijk, maar ook diepgang, verrassing en verwondering.

Het is ook belangrijk dat de ambiance helemaal klopt. Goede akoestiek, fijn geluid, mooie zaal en vooral geïnteresseerd publiek. Publiek dat de band het gevoel geeft oprecht betrokken te zijn bij de avond. Een audience die echt wat meegeeft aan de ultieme concertbeleving.

Het is ons gelukt, de band en de jazzliefhebbers van Noord Nederland, om voor de 2de keer op rij zo’n sfeer te laten ontstaan. Om samen richting te geven aan een vervolg. Vorig jaar was de Paastour van Stageband Jazz Orchestra al een prachtig succes. Samen met vocalgroup Treats werd de Hållsta Suite gecreëerd. Dit jaar overtroffen we de verwachtingen en het succes van vorig jaar.

In 4 prachtige theaterzalen werd de suite “Six Decades Of My Father” uitgevoerd. 80 minuten vervoering, spectakel en symbiose. Met groeiende belangstelling blijkbaar. Want er was een veel groter publiek dan het eerste jaar. Dat nu is belangrijk voor het vervolg.

Een goed nieuwe stuk, een onderscheidende band, de mooiste zalen en vooral een toegewijd publiek. Hopelijk kunnen we als Stageband Jazz Orchestra met deze inspanningen een groeiende groep jazzliefhebbers aan ons binden. Zodat deze concerten in de toekomst kunnen doorgaan en ontwikkelen. Dat lijkt ons voor iedereen een goede zaak.

Op naar volgend jaar.