Als je, zoals ik bij sommige CD’s doe, het hele proces van het maken van een CD zelf doet, dan loop je het gevaar in een fase te komen waarbij je niks meer hoort, en alles lelijk vindt wat je doet. M.a.w. er komt een moment dat je het los moet laten. Dat je er op moet vertrouwen dat alle zeer positieve reacties die je krijgt van mensen oprecht zijn, en dat je de (welkome) kritische opmerkingen van sommige voorproevers op tijd in de mix hebt getackeld.
Gisteren was ik het even helemaal kwijt, na al die uren van mixen. Ik nam me voor de release uit te stellen of af te lasten. En dat terwijl ik eigenlijk tot gister constant het gevoel heb gehad aan iets echt bijzonders te werken. Ik vond het concept van een jazzsuite als verhaal zeer fris, de bijdrage van de muzikanten indrukwekkend en de sound verrassend goed. Het is ook heel erg moeilijk om een Big Band n.b. met een zanggroep goed te mixen. Maar goed, gisteravond ging ik luisteren naar wat volgens mij de laatste mix was. Ik had alle opmerkingen die ik van de voorproevers had gekregen verwerkt, en alle grootse complimenten gaven mij het vertrouwen dat het goed was. En toen sloeg de twijfel toe.
Door al mijn ervaring weet ik dat dit een goed klinkende bijzondere en vernieuwende CD is, waar ik vele jaren van ga genieten. Maar misschien ben ik er wel iets te lang en te intensief mee bezig geweest. Na een nacht heerlijk slapen, ga ik vandaag nog één keer alles langs, met het nadrukkelijke voornemen niet te veel meer te veranderen, en als ik aan de knoppen ga zitten, dan slechts fracties verdraaien.
Vanavond moet het klaar zijn, en stuur ik het op naar de perserij. Niet vanwege de deadline, maar omdat ik zelf in een fase kom waar ik niet meer een reëel beeld heb van de audiophile werkelijkheid. En dan moet je oppassen dat je niet de subtiele soundbalans die je de afgelopen weken na vele uren luisteren en bijsturen hebt bereikt gaat verliezen.
Het is leuk geweest, erg leuk zelfs. Enorm genoten van het hele proces. Vaak gedacht de absoluut beste plaat ooit te maken. Van alle platen van de wereld. Nu is het klaar, en ga ik door naar een volgend project. Dag Hållsta Suite , je was geweldig.